Mur Pruski Konstrukcja - wszystko o muru pruskim
Mur pruski konstrukcja to rozwiązanie architektoniczne, które bardzo rzadko stosuje się w obecnych czasach w przestrzeni miejskiej, jednak styl ten powoli powraca do łask. W pewnych obszarach wiejskich tego typu zabudowa to turystyczna wizytówka, która nieustannie cieszy oczy, budzi podziw i przywodzi na myśl dawne czasy. Co ciekawe, dzięki nowym technologiom możemy nadać naszym budynkom rasowy wygląd z epoki, właśnie w stylu muru pruskiego.
Mur Pruski Rys historyczny
Określeniu pruski mur towarzyszy często inna nazwa, a mianowicie ściana ryglowa lub konstrukcja ryglowa. W praktyce jest to typ ściany szkieletowej, którą wypełnia się murem ceglanym, a niekiedy gliną i trzciną. Drewniana konstrukcja na budynkach jest najczęściej widoczna i stanowi efektowny element dekoracyjny. Jednak ściany ryglowe, to nie to samo co konstrukcje szachulcowe lub mur szachulcowy i nie należy ich ze sobą mylić.
Ta „technologia” stawiania budynków znana jest już od zamierzchłych czasów, choć z początku miała bardzo prymitywny i niestabilny charakter – ludność konstruowała swoje domy na palach wbitych w ziemię, ale taki sposób nie pozwalał na utrzymanie dachów o solidnej budowie i ciężarze. Niezbędne stało się więc zastosowanie bardziej skomplikowanych i złożonych konstrukcji. Wymyślono więc tzw. konstrukcję słupowo-krzyżulcową, która stawiana była na kamieniach, by zabezpieczyć drewno od wilgoci. Z czasem zaczęto również stosować belki ukośne (tzw. zastrzały) i rozwory oraz podwalinę. Z biegiem lat przykładano również coraz większą wagę do wyglądu konstrukcji poprzez upiększanie fasad.
Mury pruskie - gdzie możemy je zobaczyć?
Ryglowe budownictwo największą popularnością cieszyło się w rejonach Danii, Finlandii, Islandii, Norwegii, Szwecji, Estonii, Litwy, Łotwy, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Niemczech, Francji, Holandii, ale również Polski. W naszym kraju dom z muru pruskiego występował już od czasów średniowiecza, a jego rozpowszechnienie miało miejsce w XIX wieku na obszarach należących do ówczesnych Prus, skąd wzięła się również jego potoczna nazwa – mur pruski.
Konstrukcje ryglowe na terenie naszego kraju znajdziemy przede wszystkim na Kaszubach, Śląsku, Warmii i Mazurach oraz w Polsce północno-wschodniej i zachodniej. Mur pruski był popularny przede wszystkim w budownictwie gospodarczym i mieszkalnym, ale w tej technice często stawiano też zamki i obiekty sakralne. Przykładem obiektu wykonanego w tej metodzie jest gorzowski spichlerz. Powstał w XVIII wieku jako magazyn, w którym składowane było zboże. W XIX wieku, a dokładniej w jego drugiej połowie, został przekształcony w magazyn militarny. Dziś pełni rolę filii Muzeum Lubuskiego im. Jana Dekerta i stanowi jeden z najważniejszych i najcenniejszych zabytków Gorzowa Wielkopolskiego. Ogólnie w naszym kraju wyróżniamy kilka odmian budynków wykonanych w stylu ryglowo-szachulcowym – wielkopolski, kaszubski, dolnośląski, lubuski, sudecki i łużycki.
Drewniane elementy muru pruskiego
Ściana ryglowa, czyli mur pruski składa się z kilku drewnianych elementów, tworzących całą konstrukcję. Belki podwalinowe podpierają ściany wewnętrzne i zewnętrzne. Umieszcza się je na fundamentach, ale należy pamiętać, by były zakotwione w ścianach fundamentowych. Kolejne części konstrukcji ścian będą umieszczane właśnie na nich. Domy z muru pruskiego jako podstawowy komponent konstrukcji ścian wykorzystują słupy. Najczęściej umieszcza się je w narożnikach, z boku przestrzeni drzwiowych i okiennych, tam, gdzie stykają się ściany nośne. Belki oczepowe służą do usztywniania ścian od góry. Mocujemy je prostopadle do słupów. Na belkach opierać się będą końcówki belek stropowych i stelaż dachu. Zastrzały to belki skośne, które usztywniają konstrukcję i zapewniają stateczność ścian. Na dolnej kondygnacji umieszczamy je koło słupów, przeważnie narożnych, a ich dolny koniec powinien być bardziej odsunięty niż ten górny. Na wyższej kondygnacji powinno być odwrotnie. Zastrzały łączymy z oczepowymi i podwalinowymi belkami.
Kolejny element to rygle. Te krótkie belki dzielą całą konstrukcję na pola zamknięte i tak jak zastrzały, gwarantują stateczność ścian. Różnica polega na tym, że zastrzały gwarantują stateczność przy oddziaływaniu sił poziomych, a rygle pionowych. Zamki, czopy i wręby, czyli złącza ciesielskie, a także śruby i gwoździe służą do montażu drewnianych elementów konstrukcji w całość. Stosuje się również łączniki BMF. W budowie ryglowych konstrukcji powinniśmy stosować rodzaje drewna wykorzystywane przy tworzeniu drewnianych domów i drewnianych konstrukcji w murowanych obiektach. Drewno powinno więc być wysuszone i odpowiednio zaimpregnowane przed działaniem opadów atmosferycznych i promieni słonecznych, ale też grzybów, pleśni i owadów. Pomóc może w tym ciśnieniowa impregnacja czy komorowe suszenie w połączeniu z obróbką tarcicy oraz impregnujące farby, oleje i lakiery. Tradycyjne wypełnienie wolnych przestrzeni konstrukcji to mur z cegieł.
Elewacja na styl muru pruskiego – jak to zrobić?
By uzyskać mur pruski w domu, a tym samym nadać naszemu budynkowi wygląd z epoki, nie musimy stawiać całej konstrukcji od podstaw. Obecna technologia pozwala bez dużych nakładów finansowych przystosować elewację domu do dawnych, wizualnych standardów. Na początek konieczne będzie wykonanie projektu, który szczegółowo powinien opisywać taką grubość styropianu, by zapewniła ona ciepło wewnątrz obiektu. Gdy mamy już gotowy projekt, możemy przystąpić do prac.
Panel Drewnopodobny Elewacyjny Palisander Ciemny
Panel elewacyjny ciemny
Panel Elewacyjny Drewnopodobny Orzech
Panele elewacyjne drewnopodobne
Panel Elewacyjny Ciemny Orzech
Panele elewacyjne drewnopodobne
Zaczynamy od przymocowania do ścian zewnętrznych styropianu z użyciem zaprawy. W elementach styropianowych należy wyciąć koryta na deski. Następnie na płyty nakładamy zaprawę klejącą i kładziemy siateczkę z włókna szklanego. To nasza zbrojna warstwa, na której następnie umieszczamy masę tynkarską podkładową. Dopiero po tych zabiegach możemy zabrać się za montaż desek. Oczywiście musimy pamiętać o ich odpowiednim zaimpregnowaniu. Deski mocujemy metalowymi kotwami. Wolne przestrzenie między styropianem i deskami wypełniamy uszczelniającą masą. Ostatni etap to umieszczenie wyprawy tynkarskiej na zbrojnej warstwie. Nie można jednak zapomnieć o zabezpieczeniu desek, może do tego posłużyć folia malarska. Imitacja muru pruskiego pozwala nam, zastosować jedynie atrapy belek drewnianych.
Współczesna elewacja mur pruski
Tak wykonane ściany zewnętrzne łudząco przypominają klasyczny mur pruski i z pewnością będą budzić zainteresowanie i podziw miłośników historycznych stylów w architekturze. Pamiętajmy jednak, że tego typu wygląd budynku nie sprawdzi się w każdym otoczeniu. Ściany ryglowe przede wszystkim współgrają z otoczeniem historycznym i wiejskim. Ciekawym rozwiązaniem jest również mur pruski w salonie. Na wsiach lub w przypadku dużych, okazałych posiadłości może to być fantastyczny sposób na oryginalną ozdobę salonu. Dom z murem pruskim wewnątrz pomieszczenia jest oryginalny i na pewno na długo zapada w pamięć. Oczywiście rozwiązanie to jest możliwe do wykonania wewnątrz budynków, które powstały nie tylko w sposób szkieletowo-ryglowy, ale również murowany. Pamiętajmy jednak o podstawowej zasadzie — dom w stylu pruskim zawsze musi współgrać ze współczesnymi standardami budowlanymi.
Jedną z najnowszych technik jest zastosowanie do tego typu prac drewnopodobnych listew elewacyjnych. Są one łatwe i wygodne w użyciu, można je również swobodnie docinać. Mury pruskie z ich wykorzystaniem są niezwykle efektowne i trwałe. Elewacja przypominająca mur pruski może stać się niezwykle piękną, ale również przyciągającą uwagę ozdobą budynku. Jednocześnie jest ona wspaniałym nawiązaniem do tradycji, a dzięki zastosowaniu najnowocześniejszych technik będzie trwała i odporna na czynniki zewnętrzne.
POLECANE ARTYKUŁY